รับราชการครั้งแรกเมื่อพ.ศ. 2520 ในตำแหน่งอัยการผู้ช่วย เลื่อนขึ้นเป็นผู้ช่วยผู้พิพากษา ได้เป็นผู้พิพากษาศาลจังหวัดกาฬสินธุ์ ผู้พิพากษาศาลจังหวัดพิษณุโลก ผู้พิพากษาศาลจังหวัดอ่างทอง ผู้พิพากษาศาลแขวงพระนครใต้ ผู้พิพากษาหัวหน้าศาลจังหวัดเบตง ผู้พิพากษาหัวหน้าศาลแขวงราชบุรี ผู้พิพากษาหัวหน้าศาลจังหวัดราชบุรี ผู้พิพากษาศาลแรงงานกลาง ผู้พิพากษาหัวหน้าศาลแขวงพระนครใต้ และผู้พิพากษาหัวหน้าคณะในศาลแพ่งกรุงเทพใต้ตามลำดับ ได้ทำงานในศาลฎีกาครั้งแรกเมื่อพ.ศ. 2537 ในตำแหน่งผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา ต่อมาย้ายไปเป็นรองอธิบดีผู้พิพากษาภาค 8 แล้วกลับมาทำงานในศาลอุธรณ์ในตำแหน่งผู้พิพากษาศาลอุทธรณ์ ผู้พิพากษาหัวหน้าคณะในศาลอุทธรณ์ภาค 9 ผู้พิพากษาหัวหน้าคณะในศาลอุทธรณ์ และประธานแผนกคดีเยาวชนและครอบครัวในศาลอุทธรณ์ภาค 6 ตามลำดับ ได้กลับมาทำงานในศาลฎีกาอีกครั้งเมื่อพ.ศ. 2548 เป็นผู้พิพากษาศาลฎีกา เลื่อนขึ้นเป็นผู้พิพากษาหัวหน้าคณะในศาลฎีกา ประธานแผนกคดีแรงงานในศาลฎีกา และรองประธานศาลฎีกาตามลำดับ ได้รับการแต่งตั้งให้ดำรงตำแหน่งประธานศาลฎีกา เมื่อพ.ศ. 2556[3] แทนไพโรจน์ วายุภาพ และได้รับพระบรมราชโองการโปรดเกล้าฯ แต่งตั้งเป็นกรรมการกฤษฎีกาตั้งแต่ พ.ศ. 2558